De dag breekt aan

Myrte Leffring - Volwassenen, Rotterdam

Wolken duwen wolken voor zich uit,
stormy weather, hoe gaat dat liedje ook al weer? Geen tijd,
blijf liggen waar je ligt. Je hebt je best gedaan,
vandaag hoef je niet meer op je tenen.
Blijf liggen, het gaat vanzelf:
liefde draagt jouw naam.

Je merkt: een ander licht schijnt door de ramen.
Je ligt weer in je oude kamer
tussen paardenposters, ansichtkaarten.
Je vader opent de gordijnen, je schrikt
wakker uit een diepe slaap, maar bent
meteen gerustgesteld dat hij het is,
je herkent zijn ochtendbaard.

Wolken duwen wolken voor zich uit.
De morgen blaast de geur van koffie
door de straten. Iemand zingt onder de douche.
Liefde spat in grote stralen. Zomaar.
De gordijnen blijven dicht. Iemand zal je halen.
Roept jouw naam.